Kęsy

Ubrany jak zawsze w garnitur,
poprawiał dyskretnie włosy.
Restauracja dość cicha,
więc mogliśmy sobie porozmawiać.
Mówiąc o pracy, szturchnęłam szklankę
i niechcący rozlałam trochę dekalogu.
On tylko uśmiechnął się z sympatią.
Słuchałam uważnie, co mówił o trzęsieniach ziemi,
jednocześnie, rozkrajając kotlet z trójcy świętej.
Dłuższy czas przeżuwałam jezusa.
Znów był jakiś żylasty.

autor

Menada

Napisany: 2008-05-31 Dodano: 2008-07-13 20:38:50

Ten wiersz przeczytano 1107 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie