Kiedy anioł nie mówi dzień dobry

Miejskie łąki rozkwitają nocą,
neonami oszukują oczy,
czyjeś smutki ulicami błądzą,
pragną ujrzeć, jak się budzi motyl.

Gdzieś za rogiem, przy śpiącej fontannie,
ktoś próbuje kupić szczęście za grosz,
a tęsknoty duszą się w szufladzie,
chociaż czasem uciekają do strof.

Świt obnaża betonowe pola,
wokół rosną tylko szare domy.
Miasto wstaje i połyka słowa,
których myśli nie zdążyły złożyć.

Dzisiaj anioł nie mówił "dzień dobry",
zwiędło słońce, coś zabrało mu blask,
niebo płacze jak cichy żałobnik,
znika radość widząc miasto we łzach.

Anna Wiencek Wuppertal, 11.03.2011

autor

ania.kowalska

Napisany: 2011-03-12 Dodano: 2011-03-13 00:57:27

Ten wiersz przeczytano 1731 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie