Kiedy odszedłeś

Budzi się i by zasnąć już marzy.
Nie warto wstawać, jej się już nic dobrego nie zdarzy.
Znała kiedyś szczęście, przyjaciela w nim miała.
Lecz gdy odszedł, że nie doceniła zrozumiała.
Za póżno już było błagać o powroty,
Wie to i jako cień przez życie płynie, nie ma już na nie ochoty.
Znów rano wstanie bo musi
I by Bóg ją do sibie już zabrał kolejny raz skusi.
Wieczorem garść tabletek i zaśnie,
Okropny koszmar znowu ją zbudzi lecz nie zgaśnie.
Tylko w śmierci znajdzie ukojenie, myśli
I czeka tylko kiedy to się ziści.
Pewnego dnia znowu szczęście do drzwi zastuka.
Spóźniło się niekt nie otworzy, choć coraz głośniej puka.
Ona nie słyszy, umiera cicho.
Śmierć szczęśie wyprzedziła, okrutne licho.

Madzi... ...skoro tak kochasz takie wiersze..

autor

Isema

Napisany: 2005-11-06 Dodano: 2005-11-06 20:19:42

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie