kiedy umiera wiara
Tak ciężko zrozumieć prawdę
pokonać ból
pokleić rozsypane serce
jak kryształowego słonika
Ukrzyżowana wspomnieniami
okaleczona miłością
jak ptak o podciętych skrzydłach
nie śpiewam
struny podcięte życiem
Dusza rozszarpana sępami
padlinożerne
kończą najbardziej kochających
a tak bardzo cierpiących
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2010-09-11 09:56:18
Ten wiersz przeczytano 528 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Naiwność jest śmiechem lub grzechem.
kiedy wiara umiera Aniu pozostaje jeszcze nadzieja....
Kiedy umiera wiara nie ma po co już żyć .
wiersz mówi nie ma mnie bo wiarę sępy pożerają
Krytyczny stan bo to co jest w sercu jednak istnieje
Wiersz przejmujący Pozdrowienia ciepłe
Trudno Ci racji nie przyznać, że tak właśnie się
dzieje, nawet słonko przestaje się śmiać w takich
chwilach. Umiesz stworzyć klimat wiersza.
Pozdrowienia.