Niech wiatr rozwieje jego pył

Deszczem, co nie spadł
Snem, który się nie przyśnił
jesteś
Bólem, który sączy łzy
Zapachem, za którym całe życie mógłbym iść
Coś się kończy, coś umiera w nas
Zostają wspomnienia
A, może tylko niesmak, nieświeżych dni
Nie mam złudzeń, jak to pięknie brzmi
A wyć się chce
I patrzę nieprzytomnie
I czekam, na coś, co nigdy się nie zdarzy
Śmierć przyjdź, niebycie przyjdź
Nie czuć, nie pamiętać
Być daleko, dalej niż mogę sobie wyobrazić
I zgnieść w dłoni obraz twój
Niech wiatr rozwieje jego pył

autor

W.W.

Dodano: 2005-07-12 00:05:35

Ten wiersz przeczytano 514 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie