Kim dla ciebie wreszcie jestem

Kim dla ciebie wreszcie jestem,
Pustym słowem, zwykłym gestem.
Może częścią nic nie wartą,
Zgraną już ostatnia kartą.

Czy wyrzutem na sumieniu,
Który trzymać trzeba w cieniu.
Powiedz wreszcie jednym zdaniem,
Tobie nic się już nie stanie.

Ja poniosę wszelkie winy,
Na mnie spadną głupie drwiny.
Śmiech rozniesie nas dookoła,
Potem nikt już nie zawoła.

…………………………………………


A gdy cisza twarz oblecze,
Zadumanych nad idiotą.
Minie może i półwiecze,
Nim rozumem wszystko splotą.

autor

Grand

Napisany: 2013-08-11 Dodano: 2013-08-11 00:45:16

Ten wiersz przeczytano 747 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie