Kim jestem?
Czasem chcę stworzyć coś,
Coś przypominającego mnie,
Chcę spróbować opisać się w kilku
zdaniach,
Słowach, które tak jak ja będą trudne do
zrozumienia.
Zacznę ot tak po prostu,
Tak łatwo napiszę kim jestem,
Nie będę się wysilać, mój umysł się
wypala,
Umysł, który przepełniony jest pustką.
Jestem jak metafora, która do końca nie
zostaje zrozumiana,
Jak epitet, który jest pustymi słowami,
Jestem jak zdanie, które nie ma sensu,
A jednak ma coś w sobie.
Jestem jak maska, z tworzywa sztucznego,
Sztucznego i niezniszczalnego,
Jestem jak sweter, który się wyciera,
Jednak ma swój żywot.
W końcu jestem jak ktoś kogo nie ma,
Ktoś, który znika i pojawia się,
Jestem jak Tak i Nie,
Jestem jak Wiem i Nie wiem.
Tak naprawdę jestem tym, który jest
pierwszy po to, by przegrać,
Jestem tym, który chce przegrać aby
wygrać,
Jestem tym, który kradnie, żeby oddać,
Jestem nikim.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.