kir

Krótko i do rzeczy, bez zbędnych słów. I to jest
dobre.

Dzisiaj jest właśnie czas na tę tematykę.
Dzięi za nią.

Tragiczna bezsilność! Pozdrawiam!

Smutno i pięknie. Ślicznie pozdrawiam

Wiersz dobry. Skłania do refleksji. Z każdego wersu
wypływa smutek i żal.
Wiersz trafnie podsumowany.

Dużo emocji w niewielu słowach.W drugim wersie
pozbyłabym się "tak" a czwarty wers napisałabym w
formie - spływa bezradność, ale to mój subiektywny
odbiór i sposób opisywania uczuć. Pozdrawiam

Bezpowrotne rozstanie. Czas ukoi rany, lecz żal w
sercu zostanie. Pozdrawiam

nawet niezła miniaturka, ale wyrzuciłabym "tak' z
drugiego wersu i pewnie wersy inaczej bym rozdzieliła,
ale ok/uścisk - palce na brzegu
trumny ,/ niemy tak krzyk
- żałobny kir,
/ po twarzy
bezradne spływają łzy/
zostań /- uwięzło w gardle
ciszą,/ co wiecznie tu śpi/
- ziemia lekką, /do niebios
ostatni lot, /to już dziś

dramatyuczne,smutne...ale śmierc niestety taka już
jest:(

Miniaturka przesycona ogromem dramatycznych emocji,
piękna. Ciepło pozdrawiam.