Klatka

Klatka.
Budowana przez lata..-
-..z prętów cierpienia...
Miała być schronieniem na wieczność..
To w niej moja dusza...
odpokutowywala błędy dzieciństwa...

Klatka.
Którą strzegł mój psychiczny lęk..-
-..przed rzeczywistoscia
Była niemalże odporna na wszystko..
Niczym tarcza miała służyć...
do osłony przed przeszłością...

Klatka.
Zbudowana umyślnie bez drzwiczek...
Z prętami podpiętymi pod prąd..-
-..bólu i cierpienia..
Tak jak dzika bestia rozrywała mnie na częsci..
Kaleczyła dusze..

Klatka.
Niezniszczalna ochrona przed ludźmi...
Pod wpływem Twego spojrzenia,
odwagi i mądrości serca..
Stopniała jak kostka lodu..
Dzięki Twemu ciepłu..

Klatka.
A raczej ulga, która pozostala..-
-..po jej całkowitym zniszczeniu..
Tylko dzięki Tobie..
Rozlała się po mym wnętrzu..
Wypełniła P-U-S-T-K-Ę..

Dziekuje MisieQ..=* Za wszystko..Za to, ze jestes..

autor

truskawuska=]

Napisany: 2005-11-05 Dodano: 2005-11-06 10:48:04

Ten wiersz przeczytano 790 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie