Klepsydra czasu
złoty piasek
w klepsydrze
przesypuje się
niewiele to trwa
ukazuje mi
jakie kruche jest życie
nabieram wody w dłonie
a ona przez palce
przecieka kropelkami
jakby chciała
uzmysłowić że upływa czas
głowa posiwiała
w sercu zachowałem
radość dziecka
zmartwień
nie odkładam na półkę
bo ich nie mam
żaglówką wypłynąłem
w krótki rejs
jakim jest każdy dzień
błysk latarni morskiej
wskazuje drogę
abym nie zboczył
z obranego kursu
Autor Waldi1
Komentarze (21)
Wszystko przemija, upływa, odchodzi. I my też nie
zostaliśmy oszczędzeni. Bardzo dobry wiersz a Ty
trzymaj ster i mknij własnym kursem. Pozdrawiam :)
Ciekawy refleksyjny wiersz o życiu i
przemijaniu...pozdrawiam Waldi z podobaniem :)
bo tak jest, aby żyć tak, jakby każdy kolejny dzień
był naszym ostatnim.
Mądry wiersz.
Masz jeszcze dużo czasu bo choć on ucieka olbrzymia
jest ta nasza klepsydra
Tobie chyba nie grozi, Waldi, to zejście z obranego
kursu. Nie z tak mądrym, konkretnym i optymistycznym
podejściem do życia :-) A piasek w klepsydrze... Cóż,
każdemu z nas się przesypuje.
Bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam Was serdecznie, dobrej nocy :-)
Piasek w klepsydrze to świetne porównanie. Z każdym
momentem mniej go na górze, a więcej pod spodem. I nas
- chociaż wciąż jeszcze żyjemy - też coraz więcej pod
spodem...