Klucz

Niebo błękitne, zasłane dywanem niebiańskim
A na mim klucz gęsi ,nad polem słowiańskim
Szyk równy zwarty, coś jak litera, widok przecudny
Głowa zadarta usta otwarte , bo on nie nudny
Litera V tu na błękicie w swej pięknej krasie
Rzadko użyta , nawet na lekcjach: w młodszej klasie
Kto tam na czele ? Skrzydłami rytm tak równy wyznacza
A cała reszta, jak grot szybkiej strzały i z kursu nie zbacza
Kto tym kieruje ? Czy były wybory ,czy może mądrość
Kiedy pomyślisz jak to się dzieje, dreszcze, masz na wskroś
Tak małe mózgi a tak wielka wiedza, czy to nie cudowne
A człowiek mózg wielki i wieczne problemy , to aż wymowne
W tych małych mózgach , wiedza o życiu, przetrwać pozwala
Tu dyscyplina ,prawe zasady, chęć życia wyzwala.

autor

marko31

Napisany: 2008-11-17 Dodano: 2009-03-03 08:28:59

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie