Knebel
Przemyślenia po kielichu...
Konając...
Wypowiem to co chciałem!
A zawsze się bałem...
Wyobcowanie!
To mnie przerażało...
Chciałem być na przodzie!
Więc tłumiłem w sobie...
Wewnętrzne odczucia!
Zmieniłem się w potwora...
Taka się zakończyła ma metamorfoza!
Chciałem być w śmietance...
Wyszedłem na głąba!
Morał z tego taki...
Bądź sobą prostaku!
Jeśli coś udajesz...
Odchodzisz na wieki!
Morał jaki... Jeśli pijesz nie pij. Pozdrawiam wszystkich którzy przeżyli czytając ten wiersz
autor
Soczi22
Dodano: 2008-09-27 00:44:06
Ten wiersz przeczytano 1043 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
najwazniejsze zeby nie zatracac wlasnego "ja" i zawsze
byc soba
Zawsze trzeba byś sobą... ta nasza niepowtarzalność,
odmienność jest właśnie cudowna. Frustracji, smutku
nie utopisz w kieliszku. Utopisz w nim siebie. Bardzo
poruszający wiersz... bardzo ludzki.
do mnie przyjdź a dowiesz się po czym tak na prawdę
można nie żyć
chęć władzy czasem ogłupia trzeba być sobą i zmieniać
się by pozostać tym kim się jest