Kobieta
jestem każdą porą roku
słowem którego nie znajdziesz
widzę zawsze więcej odcieni
przez szklaną przestrzeń
rysa niewidoczna dojrzała
smyczki złamane
to początek gry
spróbuj jeszcze raz ruszyć
ziarenko piasku
błądząc po pustyni
jestem nocą dnia dniem nocy
pełna świadoma swej mocy
kobieta w kamień zamieniona
zmysłowa tiulowa zasłona
;-)))
autor
atma
Dodano: 2011-02-06 13:34:31
Ten wiersz przeczytano 936 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Oby tak dalej. Zdrowia.