Kobieta...IV

Piękna inspiracja Kwiatuszku.
Można się rozmarzyć.
Pozdrawiam serdecznie.

świetny akrostych

hehehe...super! :) pozdrawiam z uznaniem dla cyklu o
kobiecie...

była bez sukienki, no to teraz musi bez bielizny ;-)
brawo :-)

Dziękuje wszystkich za miłe komentarze.
Pozdrawiam wiosennie:)

Ciekawie napisałaś.Pozdrawiam

k amasutrą rozbudzona
o choczo poderwana
b urząc włosów chmurę
i ęki tłumiąc
t ętnem goniąc
a chem wznosząc się do nieba

b bezustanie wciąż stęskniona
e rotyzmem rozpalone ramiona
z achłannie chwytały powietrze



b o szukały rąk kochanka
i leż trzeba czekać miły
e sęcji sexem powalona
l ecąc powietrzem kona
i czemuż służą te uniki
z a co spotykają mnie krytyki
y grek to wie

jesteś dobra w tym typie wierszach
serdeczności:)

Bardzo ładny akrostych! Pozdrawiam!

Zbroja kobiety jest jej nagosc.

Pozdrawiam dobranoc.

Połączyłaś kilka ważnych bodźców jakie odbiera
mężczyzna i którym nie sposób się oprzeć. Masz w sobie
duuże pokłady romantycznej kobiety
Pozdrawiam cieplutko. Łap tulaski :))))

Witaj,
masz wypracowane wiersze i ich dodatki.
Godne podziwu.
Miłej niedzieli.
Serdecznie pozdrawiam.

ekstra serdeczności

Jestem pod wrażeniem Twojej antologii?

Mariolka wiersze, które są o kobietach pisane przez
kobietę i co jest w tym cudowne nie chodzi tu o żadną
emancypantkę. Chodzi o kobietę, która jest prawdziwa
i kobieca:)

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)

Bardzo ciekawie Irisku.Pozdrawiam slonecznie.:)