Kobiety przestają malować swoje...

Lubię Promyku bursztynowy Twoje wiersze ale
zastanawiam się nad tą puentą. Tyle chemii jest we
wszystkim, że z farb do włosów zrezygnowałam i nawet
te sreberka mi pasują. Czy to kapitulacja?
Pozdrawiam

Msz, to zależy od charakteru, czy malują czy nie,
chyba niektóre tego nie robią, bo uważają, że "starość
należy znosić godnie", a godnie znaczy naturalnie, bez
upiększaczy, a msz to błąd, bo kolor dodaje radości i
wizualnie ujmuje lat, skoro można wyglądać lepiej, to
czemu z tego nie korzystać?
Jednakże, jeśli ktoś dobrze się czuje w siwym kolorze,
to ważne, że jest w zgodzie ze sobą, ja zaczęłam
farbować włosy przed 30 tką, mimo, że siwe nie były,
po prostu nie lubiłam swojego koloru, lepiej się
czułam w mahoniu, a obecnie na ogół jest to kasztan,
może coś w tym jest, że jak przestaje się myśleć o w
miarę estetycznym wyglądzie, to może to być oznaka
stanów depresyjnych czy braku marzeń, ale nie ma na to
reguły, bywa z tym różnie, skrajności nadmiernej
dbałości też nie są dobre, np efekt "kaczych ust",
osobiście za nimi nie przepadam, mimo, że jest moda na
nie.
Pozdrawiam Aniu serdecznie :)

ja jeszcze maluję. Zastanawiam się w świetle Twojego
wiersza jak długo jeszcze.

Ciekawa refleksja, pozdrawiam ciepło.

Myślę, że kobiety malują włosy jeżeli tego pragną. Ja
bardzo wcześnie zaczęłam siwieć. Dobrze się czuję ze
swoimi iskrzącymi srebrnymi włosami. Jestem pogodna i
radosna, nie myślę o starości. Życzę dobrej nocki:)

a czy to prawda ...Promyku mój ...

Witaj bursztynowy Promyku. Twój kolor włosów jest
bardzo poetyczny.
Puenta zastanawia.
Moja mama ma 86 lat i maluje włosy. Nie myśli o
starości.
Czyli coś w tym jest.
Pozdrawiam :)