kochani ludzie

Ludzie, kochani ludzie,

kim że jesteście w tym towarzystwie?
Robicie tak jak zielone liście,
na wietrze słychać was zajebiście,

jesteście fajni,
każdy was kocha w tej całej kupie,
zielonych liści,
jesteście piękni i zajebiści.

Lecz gdy uschniecie,
co z was zostanie?
Drodzy panowie
i drogie panie,

Wisicie ledwo na tych gałęziach „uschnięte liście”,
już nie jest tak fajnie,
nie zajebiście

i nagle lecicie szybciutko w dół
z waszego ego zostaje pół,
Jesteście sami gdy coś się dzieje,

haaaaaaaa

i gdzie są teraz wasi przyjaciele?
Oni kochani gdy było was wiele.

Teraz gdy sami jesteście słabi,
niesie was wiatr,
otwórz swe oczy uważnie patrz,

wykorzystaj owego siłę,
nie poddawaj się temu co jest nie miłe,

leć do tych samych sobie podobnych,

ufności godnych.

Bo nic się tak nie liczy,
jak pomoc drugiemu,
gdy ten zostaje z niczym !!!

autor

wasky

Napisany: 2013-04-22 Dodano: 2013-04-22 18:46:01

Ten wiersz przeczytano 1104 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie