Kochanka Ciszy...

Kryształki lodu w kącikach oczu -
czarnej rozpaczy, zimnej otchłani.
Kryształki lodu na skraju świata -
ciemnej granicy, ostatniej przystani
Wśród lodu kryształów w słup stoi źrenica -
martwa i stała, czysta, nie żywa…
Wśród lodu kryształów - łez klejnotów
spojrzenie zachowane, jak myśl natarczywa

I jeśli spojrzysz w oczu głębię
I jeśli spojrzysz, a patrząc zachowasz ostrożność
I nie odwrócisz wzroku
W tedy zobaczysz…

Kryształki lodu na ustach dziewczyny -
czerwona krew, zaschnięta krew…
Kryształki lodu na policzkach ułożone -
słone koryta, pieśń dawnych łez…
Kryształki lodu - płatki śniegu na włosach jej -
zmrożone wspomnienia, jej życia kres…
I oczu pustotę, i oczu tęsknotę, lęk oczu…
Kryształki lodu jaśniejące
jak brylanty nocy -
marzenia dawnej dziewicy…

A jeśli wciąż patrzysz w głębię oczu,
i jeśli patrzysz, a widząc pojmujesz
mnie tam odnajdziesz…
Zmrożoną lękiem,
zmrożoną uczuciem,
zmrożoną z lęku o uczucie…
Kochankę Ciszy…

dla mojej Ciszy...:*

autor

Ame...

Napisany: 2006-01-12 Dodano: 2006-02-14 18:43:53

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie