Kochankowie wojny

... i nie tylko tej na frontach...

Tej nocy
Gdy zabito Boga
Zostaliśmy
Tylko my
Zaszczuci
W zatęchłej piwnicy
I nasz głód
I szczury
I strach
I kawałek naszej miłości

Tej nocy
Nie było już nic
Tylko nasze
Święte zjednoczenie
W desperackim pragnieniu
By nasycić się sobą
Raz jeszcze
Po brzegi
Bez lęku
Wyszeptać to
Co najważniejsze
I zdążyć
Podarować sobie
Raz jeszcze
Szczęśliwe łzy
Na policzkach

A nad ranem
Poderżnięto nam gardła…

Wszystkim tym, którzy walczą nie tylko z nieprzyjacielem, lecz też z chorobą, zapomnieniem, wszystkim... Aby zdążyli choć tyle...

autor

@IRAM

Dodano: 2007-01-27 22:02:20

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie