Kolejny spacer w ogrodzie...

Dla Przyjaciela

Zasłuchana w siebie czekam na znak .
Może teraz to ten czas zmian .
Milczeniem pozostanę do chwili gdy-zapukasz do mojej duszy Przyjacielu.
Otworzę wtedy bramy mojego ogrodu.
Zaproszę.
Wśród alei z lip poprowadzę do miejsc gdzie nadal kwitnie kwiat(jesienny).
Liście jak kobierce utkane na alejce.
Słyszysz jak miękko szelestem nas pieszczą.
Wsłuchuj się w muzykę ciszy.
Czerp radość z tego co widzisz.
A ja idę obok patrzę na te obrazy już od wielu lat.
Widzisz tam maleńki krzak róży wiosną rozgości się cudownym zapachem .
Pod murem z czerwonej cegły ku górze wije się krzew winorośli
A tam w oddali jakiś krzak agrestu obok porzeczka też latem zaprasza słodkością.
Pamiętam tę ławeczkę tam dwa serca nadal są.
I pamiętam pierwszy pocałunek i jedno słowo cicho szeptane -kocham Cię.
A ja w skowronkach i niebieskich podkolanówkach warkocze splecione i kokardy na ich końcu.
Jacy byliśmy młodzi.
Ile to już lat.
Dziś ja już warkoczy nie mam podkolanówki też zapomniane(nie ten czas).
Ty pewnie już nie masz piegów na nosie a zamiast czupryny rudych loków-inne kolory mienią się ,gdzie ta czupryna też zabrał czas.

Och wspomnienia a Ty stoisz i słuchasz moich myśli.
Usiądźmy spokojnie poszepczemy o rzeczach ważnych.
Zaraz koniec dnia .
Z zachodem słońca opuścimy mój ogród.
Może kiedyś znów odwiedzisz mnie

autor

sarenk@

Napisany: 2013-11-12 Dodano: 2013-11-12 11:51:10

Ten wiersz przeczytano 718 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie