Kolekcjoner

Chwytam łapczywie promienie konającego słońca
Upycham je po kieszeniach zbijając w kulkę
Kolekcjonuję piękno, chowam je po kątach
Aby przeniknąć nim na wskroś nim stąd pójdę

Na przełaj przez śmierć, topiąc kroki w czerni
Marszem nieżywym przez labirynty piekła
Oświecę sobie drogę światełkiem z kieszeni
Które zamieni krzyki w pieśń, siarkę w nektar

Zbierałem wszystko, co warte zachodu
Gwiazdy, zorze, tęcze, słońca wschody
Robiłem to wszystko nie bez powodu
W końcu jam Lucyfer, Niosący Promyk

Wiersz bez dedykacji i polotu.

autor

Sabaku

Napisany: 2011-01-29 Dodano: 2011-01-29 12:52:40

Ten wiersz przeczytano 706 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie