KOŁO ŻYCIA

Gdybym nie był tak stary jak dwa dęby w knieji
Gdybym pieśni mógł śpiewać jak mały skowronek
Gdybym żył w tamtych czasach młodzieńczej nadzieji
Gdym szukał radości w śród jedwabnych koronek.

Chodziłbym po lesie, rwał kwiaty pachnące
Wił wianki mojej lubej, puszczał je na wodę
Zachwycał bym się Anną na warszawskiej łące
I pieścił jej ręce, jakże delikatne, w nagrodę.

Płynąłbym kajakiem na pod-gdańskim jeziorze
I wiosłował z Danusią do tej wyspy tajemnej
Potem smaczna kolacja po udanym wieczorze
Wyznania, te pierwsze o przyjaźni wzajemnej.

Potem do Pińczowa, w dom pięknej Aliny
Odwiedzić rzekę Nidę, i żydowski cmentarz
Gdzie płaczące wierzby i nadrzeczne trzciny.
Szliśmy, blisko przytuleni. Ala, czy pamiętasz?

Wreszcie nad Rusałkę, gdzie spotkałem Marylę
Tam w gronie towarzyszy, młodych roześmianych
Marzyłem, o jej oczach, pamiętam tą chwilę
Ona była królewną w gronie mych kochanych.

Wiele lat przeszło od chwil tych radosnych
Opuściłem te strony gdzie marzyłem i śniłem
Aż znów spotkałem Annę, a z nadejściem wiosny
Wyznałem jej swą miłość i ją poślubiłem.

Koło życia się kręci jak widać z tych słów,
Pierwsza Anna dała radość, druga rękę dała
Szedłem za marzeniem, to był cel moich snów
Pierwszej serce oddałem, druga siebie oddała.

'PANTA REI' ale wkółko, powracająca fala przynosi nam to cośmy wrzucili na wodę.

autor

Lev

Dodano: 2009-04-04 01:04:23

Ten wiersz przeczytano 690 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie