Kolory samotności

Przyszła wiosna liście rozpostarły dłonie
Młode soczyste, zielone
Uśmiechnęły się beztrosko przywitały słońce
W pogoni za wiatrem gorące

Przyszła samotność radosna jak wiosna
Czemuś smutna duszo zatroskana
Ja ci przecież jestem jak siostra
Gdy się rodzisz i umierasz sama

Przyszło lato powiało błękitem
Kwiaty śmiały się zadowolone
Byt wychylał pąki przed bytem
Róże były krwawo-czerwone

Przyszła samotność uśmiechnięta latem
Czemuś smutna duszo zatroskana
Przymykasz oczy twe zapomniana
Ja ci przecież jestem twoim bratem

Przyszła jesień z czerwienią i złotem
Owocowym się mieniąc zachwytem
Kolorowym się waląc pokotem
Smakowały się byty nad bytem

Przyszła samotność złota i brązowa
Czemuś duszo smutna kolorami
Ktoś już przecież ciebie namalował
Byśmy nigdy już nie byli sami

Przyszła zima skrząca srebrem mroźnym
Świat się schował pod poduszkę białą
Byt nad bytem łypał okiem groźnym
Chłód i smutek objął ziemię całą

I przyszła samotność w białej todze chłodu
Czemuś duszo jakaś przeźroczysta taka
Rozpływasz się sama po tej sennej drodze
Drodze? - Tylko droga, jaka? …

autor:inspektorek

autor

inspektorek

Napisany: 2010-03-01 Dodano: 2010-03-01 22:57:02

Ten wiersz przeczytano 831 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie