Kolory uczuć
ubierała się kolorowo
w lekkich sukienkach ciszy
biegała na paluszkach
aby czas nie zabrał jej szczęścia
zagubiła swój los w nieistnieniu
za oknem niespokojna cisza
wiatr nagle upada ciężko
porywa jej białą kartkę
BIAŁE
jest niebo w melanholii
nuty które boją się wyjrzeć
spod drgających strun skrzypiec
ktoś kto odchodzi bez westchnień
w miękki puch za horyzontem
CZARNE
myśli które są z powodu...
anioł płaczący czarnymi łzami...
niebo przysłonięte siateczką żałoby...
kartka zapisana białą kredką...
...dlaczego nie odwrotnie?
BIAŁO-CZARNE
...może być życie?
ubierała białą sukienkę...
z czarnymi plamami atramentu
jutro nałoży tą czarną...
przypadkiem obszytą białą nitką
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.