Komu stówkę...

Serdeczne dzięki Krzemanko, nawet nie zauważyłem, pozdrawiam

Kiedyś stówka to był pieniądz,
pięćset złotych… nie przelewki,
tysiąc miałeś to wierzyłeś…
że nie jesteś jeszcze kiepski.

Prąd płaciłeś tak jak teraz…
z czasem tańszy obiecano,
wiatrak, słońce, atomówki,
a co w zamian nam zostało?

Milion długu na mieszkańca,
obce w kraju dziś budowle,
o miliardach coraz głośniej,
a przeliczyć można w głowie!

Wiatr i Słońce niby darmo,
nawet kler z nami na cacy…
ale państwo już po kosztach,
tak jak było to przed laty!

Obiecują będzie taniej…
tylko kiedy nie wiadomo,
dziś na czołgi potrzebują,
które mają być osłoną!

Boże widzisz- czemu nie grzmisz?
Polityków karz dla zgody!
Znieść już tego nie możemy,
kiedy rządzą puste głowy!

autor

Henio

Napisany: 2014-02-03 Dodano: 2014-02-03 09:00:47

Ten wiersz przeczytano 2122 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Monolog Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie