Kończę

Zamykam drzwi
przekręcając ołowiany klucz
Zostawię za nimi
wszystkie konające uczucia
wszystkie okłamane uśmiechy
wszystkie zdeptane łzy
i wszystkie słodkie złudzenia
którymi tak długo się karmiłam

Ale
tak ciężko jest
przekręcić klucz
wiedząc że wtedy
nie ma już odwrotu

Zabiorę ze sobą tylko
garść tych perełek
zwanych wspomnieniami
cierń żalu
tkwiący w moim sercu
i te nowe łzy
które jeszcze popłyną
Ale zamknę wreszcie
te drzwi
zdecydowanym ruchem
I uwolnię
obojętność i ignorancję
w kruchym klejnocie szczęścia
zaklęte
bo teraz wiem
że te drzwi
już dawno były zamknięte

autor

†Fallen Angel†

Napisany: 2004-12-26 Dodano: 2004-12-26 00:23:39

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie