Koniec
Stojąc na prostej linii zła,
pytam siebie czy to ja?
Życie jest pełne zalet - myslałam,
myślałam, bo rzeczywistej prawdy nie
znałam.
Życie jest pełne żalu i smutku,
by się nie zbłaźnić, siedź po cichutku.
Tracisz przyjaciół, tracisz rodzinę,
Nie czas udawać teraz dziecinę.
Czas dorosnąć ...
autor
Rose_Mary
Dodano: 2006-02-17 17:15:23
Ten wiersz przeczytano 487 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.