Koniec

Zakończę ten etap ,życie nabierze blasku , tak jak feniks powstaje z popiołów tak ja powstanę z piasku, z ponurych zakamarków mego życia bo teraz wiem jak wyjść z ukrycia .
Krzyczeć głośno i wielbić swe szczęście bo wreście nadejdzie ten wielki moment i nauczę się spędzać czas we dwoje.
Napoję się szczęściem ,miłością z jego dotyku troską i namiętnością .
Nie będę się wzbraniać lecz siebie odsłaniać by swojej osoby atuty ukazać , udowodnić innym że jestem coś warta bo własnie dlatego jestem uparta.
Walczyć będę o to co chcę bo każdy , nawet ja zasługuje na szczęścia blask.

autor

soul861wrocek

Napisany: 2011-08-20 Dodano: 2012-02-15 17:25:20

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie