bez tytułu
Mineło już kilka lat przestałam myśleć i
marzyć o szczęściu ,cieple rodzinnym i
świeżym powietrzu.
Czas zacząć poznawać swój świat z życiem
innym ,mniej rodzinnym lecz skrytym w
odchłani milczenia .
Czas zbudować mur nie marzyć ,nic nie
czuć i już , mur którego nie ruszy nikt ,
łzy które wysuszyły łzy i smutek.
Jestem sama w alejach mego serca
,zabłąkana już nie potrafię się odnaleśc i
mieć siłę by sens istnienia znaleśc .
Po co się łudzić ?...na trud już za pózno
,uroki życia zmazywać po równo.
Trudno zapomnę i skromnie powiem "nie
mówcie nic do mnie ".
Samotność już chcę , stworzona do niczego
,cierpienia samego i tłumaczenia się na
wieki tak w koło i koło .
Komentarze (1)
tego właśnie zrobić Ci nie wolno:)