Koniec

Doszły mnie słuchy,
Że moje wiersze.
Czyta już grono,
Coraz to szersze.

Nie gdzieś w zaułkach,
Czy kazamatach.
Bo to by była,
Poezji strata.

Nie po piwnicach,
Strychach, lub schronach.
Kto w takim stresie,
Wiersz mój wykona.

Nie na prywatce,
Lub integracji.
Zawsze ktoś zechce,
Dochodzić racji.

Ale zwyczajnie,
Stojąc tak z boku.
Wierszyk przeczyta,
Na Facebooku.

Portal dostępny,
Dla wszystkich ludzi.
Nie trzeba głowy,
Nawet swej trudzić.

Jeden przeczyta,
Drugi opowie.
Zdanie po zdaniu,
Słowo po słowie.

A ja się męczę,
Męczy się głowa.
By tajemnicę,
W sobie zachować.

A ja się trudzę,
Wymyślam puenty.
By cel osiągnął,
Swój koniec święty.

Postanowiłem,
Od dzisiaj cisza.
Nikt o mnie nie wie,
O mnie nie słyszał.

Na Facebooku,
Milknę z wyborem.
Bo wiersz nie musi,
Być złości wzorem.

autor

Grand

Napisany: 2016-01-24 Dodano: 2016-01-25 09:52:10

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie