Koniec jesieni

Dla Dei - neder7@wp.pl.

Park mówisz zamarł? Patrz obłoków cień
Jaśnią błękitnej prześwieca pogody,
Promienny uśmiech oddalonych lśnień
Ubarwia ścieżki i rozwidnia wody.

Z szarych bukszpanów, z złotych brzozy skrzeń
Wić będziemy wieniec: ciepły dzisiaj dzień,
Nie całkiem zwiędłe kwiecie późnych róż
Wij, ucałuj i pospołu złóż

Gasnące astry, czerwień, co się tli
Na winnej łozie, ostatek zieleni
Spleć lekko w wieniec, a końca jesieni
Bladawą wizję razem stworzą ci.

autor

Trewir

Napisany: 2006-06-21 Dodano: 2006-06-23 11:36:37

Ten wiersz przeczytano 842 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie