Koniec poezji
Czesławowi Miłoszowi
Myliłeś się
Panie Czesławie,
poetom jednak nie zostawiono
choćby odrobiny radości,
a świat wcale nie runął,
jak prorokowałeś.
Odeszli,
zabierając swoje
pobazgrane bruliony,
a resztek zużytych metafor
nikt nawet nie zamiótł.
Rano
następnego dnia
wiersze pisała już
sztuczna inteligencja,
która nie potrzebowała
ani miłości czystej,
ani wódki,
ani granatów w słońcu,
ani chociażby
wyuzdanego seksu.
Nasze dni
wciąż zaczynały się
od kipiących wschodów
słońca,
a kończyły spojrzeniem
w oczy,
więc i bez poetów
było całkiem
znośnie.
autor
Kornel Passer
Dodano: 2024-03-14 16:55:25
Ten wiersz przeczytano 507 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Jeśli strona ma przestać jutro działać, to Dziękuję za
każde słowo, głos, uprzejmie wyrażoną opinię i mam
nadzieję, że gdzie indziej przyjdzie mi mieć
przyjemność czytać Pana twórczość :) Pozdrawiam
Serdecznie +++
Pozdrawiam, spokojne pożegnanie, bo tak w ogóle to da
się żyć bez wielkiej sceny. I na małej można być
poetą. A jak coś , to i tak zostaja wschody i
spojrzenia. Normalna sprawa