Koniec świata

Parter...
Wybiegają ludzie niby smutni,
Ale wiem, że chowają radość z wygranej.

I Piętro...
To samo. Jeszcze zdążyli
Zachłysnąć się szczęściem

II Piętro...
Smutni naprawdę. Gdyż zostawili spalonych
Na wyższym piętrze.

III Piętro...
Okna puste.Jak by wszyscy zajęci
Oglądaniem telewizji.
Słucham tłumu-(słyszycie jak krzyczą?)

IV Piętro...
Ogień za oknami. Wszystko spłonęło doszczętnie.

V Piętro...
Ogień. Wybierać…? Skakać czy spłonąć.
Płoną…
Słucham tłumu -(idioci!, Wolałbym skoczyć)

VI Piętro...
Skaczą. Całymi rodzinami
Myśląc o miękkim lądowaniu.
Słucham tłumu-(idioci wolałbym spłonąć)

Ziemia...
Ktoś w szalonym szoku
Próbuje łapać żywe trupy.

VII Piętro...
Dym. Wybierać? Skakać czy się zatruć
Skaczą. Wyciągając wnioski z zatrutych.

VIII Piętro...
Słucham tłumu-(Koniec świata)

Ziemia...
Mówię do tłumu-(no wreszcie coś z sensem).

autor

Paweł

Napisany: 2004-09-20 Dodano: 2004-12-15 00:38:35

Ten wiersz przeczytano 398 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie