Choroba

Choroba jest okrutna, zwłaszcza moja,
tyle spraw mi już zaległo w zatokach.
Pozbywam się tych problemów za 50 groszy.
Sam nie wiem, co by było gdyby nie kiosk na Rapackiego.

Smarkam jak Syzyf, a problemy wciąż te same:
śmiech w nieodpowiednim momencie,
płacz w odpowiednim, ale, po co ten moment.
To wszystko jest takie ironiczne.

Znów przyszedłem do ciebie w odwiedziny,
kłótnia, ja wychodzę i...?
Po raz kolejny to uczucie, obrzydzenie do kobiet.
Nigdy pokój, zawsze wojna, prawda?

Jestem chory, mam zapchany nos:
nerwami, nieporozumieniem, krzykiem...
Już zapomniałem, jak tobą oddychać,,
Już zapomniałem, jak pachniesz.

Żegnaj...

autor

Paweł

Napisany: 2004-09-24 Dodano: 2004-12-17 14:08:48

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie