konkluzjo w a nie

konkluzje w... a nie mówiłam ... po fakcie istnienia przed nieistnieniem - może ;-)= albo tak jakoś gdy nocą nachodzą wszelakie myśli... o ostateczności też

wieczorową porą zamykamy się w domach
cztery ściany i my każdy w swoich kątach
złote plamy skaczą po firankach
w oknach powiek sen mruczy kołysanki

abażur minionego dnia pod kloszem spraw
w chowanego gra z sumieniem wtedy tutaj
teraz ma inny smak rzeczywistości
w brokatach wiary lepiej smakuje strawa

i tak płynie miniony dzień paletą barw jakby
retuszowany dyplomacji sztuką kamuflaży
ukryć zakryć schować
niepewność niszczy człowieka poblask patrzy

chytrze w podświadomość zamyka strachy
wypływa to co chce poklasku chwały
zobaczcie jaki jestem jasny wspaniały ciepły
gaśnie świeca

wieczny wieczór czy blask jutrzenki świadkiem
stoimy przed bramą nadzy bez maski bez lampy
zapomniawszy ją ze sobą zabrać
oto jestem pełny czy pusty rozdarty światem

pomiędzy nocą a dniem następnego kroku
ciągle mówię sobie mam czas mam czas jeszcze
nawet teraz mam nadzieję na j u t r o
a przecież nie my trzymamy palec na kontakcie

autor

mala.duza

Napisany: 2017-03-31 Dodano: 2017-03-31 23:25:04

Ten wiersz przeczytano 298 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie