Kontrast

Brzask, pierwszy nadziei promień
Mały dotyk optymizmu
Leżę przytulony do niej
Zanim ta ucieknie mi znów

Świt, radość przepełnia serce
Jasność rozświetliła zmysły
Ciesząc się czekam na więcej
Wszystko co mogło się przyśnić

Południe
?

Półmrok, zasypia entuzjazm
Tłoczą się dziesiątki pytań
Tonie pośród nich iluzja
Odwraca wzrok Afrodyta

Zmierzch, ostatnie tchnienie światła
Mrok pochłania resztkę chęci
Uschnięta dusza pobladła
Z jednym marzeniem? O śmierci

Mimo bagażu kompleksów
Tkwi we mnie cząstka nadziei
Że wyjdzie słońce po deszczu
A ja będę mógł coś zmienić

autor

Grabarz91

Napisany: 2012-02-15 Dodano: 2012-02-16 20:11:31

Ten wiersz przeczytano 632 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie