M E D Y T A C J A D U S Z Y

Dlaczego mam tak nieodparte wrażenie,
że stoję w miejscu odpychając marzenie,
co zrodziło się w mojej duszy i głowie.
Przecież życie otrzymałem i na zdrowie,
nie narzekam, bo to jest straszna głupota.
Bo czemu mam narzekać, że nie mam złota,
Że nie mam pracy, dobrego stanowiska, Przecież prawda, którą znam jest oczywista.
Jak to, że istnieje i że będę stary.
Więc czemu czuję, że brakuje mi wiary,
w siebie i zadając ciągle to pytanie,
Dlaczego? Czy wątpię w swoje przekonanie?
Lub w siłę swoją czy inna jest przyczyna,
Czy to ludzi zasługa czy moja wina?
Myślałem, że wiedza to wielka potęga,
Lecz noszę ją w głowie, z którą jak włóczęga,
Przemierzam swoją drogę zawiłą i krętą,
Więc co jest moją Achillesową piętą?
Moja wyjątkowość, co świata ozdobą
To że pragnę być inny, lecz zawsze tylko sobą
Nagle wymyśliłem na prawdę polując
że położę się i umysł relaksując.
Pozwolę by jego mądrość nieskończona,
Walczyła zaciekle aż w końcu pokona,
mojego tajemniczego przeciwnika,
Niech sen wzbudzi we mnie, siłę wojownika.

RenoPiotr

autor

PiotrReno

Napisany: 2016-10-25 Dodano: 2016-10-25 20:18:37

Ten wiersz przeczytano 793 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie