Kością Mi w Gardle Staje Powietrze

gdy naszych uczuć ogień się wypali...

gdy przestaniesz czuć - ..odejdz
cichutko
nie budź śpiącego we mnie strachu
gdy zaczniesz uświadamiać sobie że
koniec jest bliski
nie mów mi tego-.. nie budź uśpionej
niepewności
odejdź tak szybko bym nie zdąrzyła
poczuć - jak to boli

zobaczę że Cię nie ma
moje serce rozbite jak szkło
na milion kawałków..
będzie

poproszę Rozpacz by wbiła mi nóż w
duszę -bym nie tęskniła
więcej.
wydłubała oczy
bym nie śledziła wzrokiem Twych
kroków
odcieła język - by z mego gardła nie
wydobył się krzyk
nieświadomie.
odrąbała głowę
by nie obracała się w Twoją stronę

a gdy już nic ze mnie nie zostanie

-wtedy o mnie pomyśl

odrodzę się jako Wspomnienie

autor

ta co NIKT ma na imię...

Napisany: 2006-04-18 Dodano: 2006-04-18 11:11:41

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie