Koślawe kolana

W lesie wierszy żyła straszna czarownica
miotłą strofy tłukła, nikt się nie zachwycał,
wszystkim maruderom chcąc zagrać na nosie
uwięziła Jasia i małą Małgosię.

Swym krzywym paluchem grozi między nimi:
Jasiu! - poddaj pomysł! ty Małgosiu - rymy!
Jak mnie nabierzecie, nie żartuję wcale,
to w chlebowym piecu obydwoje spalę!

Zacierając łapska trzy koziołki fika
- dobrze się spiszecie - dam ciastka z piernika,
to śpiewa, to klaszcze, cieszy się dlatego,
że jest prawie pewna sukcesu swojego!

Hi,hi - mówi Jasiu, ale będzie plama,
każę jej opisać "koślawe kolana",
- ja - mówi Małgosia - z tego rym zestawię:
"kolana" - rzeczownik, przymiotnik -"koślawe".

Baba Jaga rzecze: drodzy, moi mili,
jaki żeście prezent "cioci" wymyślili?
A Jasiu od razu- "nie znam chyba pana,
który by nie spojrzał na cioci kolana".

Czarownica miotłą swój wiersz już zamiata,
ha! - pisze - w tym roku to wygram "Miss Świata",
do tego spódnicę podnosi do góry,
żeby pooglądać te cuda natury.

Kiedy się schyliła patrząc między nogi,
oni z okna skacząc szukali swej drogi,
"na psa urok" - tfu, tfu - jeszcze jej rzucili,
na skrzydłach Pegaza do domu wrócili.

Pytacie o morał? Wybaczcie mi wszystko,
miałam wiersz napisać, wyszło śmiechowisko.

autor

ANDO

Napisany: 2008-06-20 Dodano: 2008-07-31 08:59:42

Ten wiersz przeczytano 1170 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie