Koszmar
Przeżycia wloką się jak smuga
Gdy zamykam powieki
pod którymi
czarny demon tańczy
Nie mogę biec tym koszmarnym mostem
Co błysk powieki unosi się nad rzeką
wspomnień.
Tessa50
Przeżycia wloką się jak smuga
Gdy zamykam powieki
pod którymi
czarny demon tańczy
Nie mogę biec tym koszmarnym mostem
Co błysk powieki unosi się nad rzeką
wspomnień.
Tessa50
Komentarze (30)
Wspomnienia też przestają szkodzić,
gdy z przemijaniem się pogodzisz!
Pozdrawiam!
Otwórz się na nowe dobrym miłym słowem :)
Podoba sie wiersz.
Wszystkie koszmary, niech ida, precz, niech nie
nekaja, ani w dzien, ani noca, ach, gdyby to, od nas,
zalezalo.
Pozdrawiam Tesso.:)
Smutno ale to fakt trudno wymazać wspomnienia a
bolesne tym bardziej
Pozdrawiam serdecznie Tereniu
Błysk roz proszę koszmary.
Dobrej nocy
Wymowne, a pamięć bywa pamiętliwa :)
przeżycia trudno wymazać z pamięci, trzeba trochę
czasu
Zapomnienie o tym nie jest proste.
proponuję znaleźć inną drogę, niekoniecznie przez most
;)
Najtrudniej zapomniec... moc serdecznosci.
Proponuje spalic ten koszmarny most:))))
Przejmująca miniatura... Czasem tak trudno okiełznać
wspomnienia.
Pozdrawiam Tesso
Przeżyć nie da się wymazać...z czasem ich siła
blednie...trzeba taką rzekę wspomnień pokonać nowym
uczuciem...niech jej nurt więcej nie wciąga w swoje
wody...pozdrawiam serdecznie
Lepiej oswajać dobre wspomnienia, a te demoniczne
starać się wyprzeć, choć może to być czasem trudne,
ciekawie o tym piszesz Teresko.
Pozdrawiam serdecznie:)
/pod którymi
czarny demon tańczy/znam to uczucie...Dobry wiersz,
bardzo prawdziwy.