Kowal

Za górą, za lasem, za rzeką, za płotem
mieszkał stary kowal, ciężkim walił mlotem.
Dziwiło to ludzi, czemu taki hojny,
bo nie brał zapłaty od samiutkiej wojny.

-Nie biorąc zapłaty wielką kasę tracę
od chłopów nie biorę, bo ich żonki płacą.
Skrupulatnie liczę te moje usługi,
w nocy przyjdą żony, regulują długi.

A że z tym płaceniem potem było różnie,
przyszli chłopy w nocy spalili mu kuźnię.
Kowal chociaż stary był wielkim spryciarzem,
odbudował zakład i został stolarzem.

Dawał świetnie radę, miał zamówień wiele
brakowało ławek w pobliskim kościele.
A za te ławeczki trzeba chojnie płacić,
zaczął się dziaduńcio na starośc bogacić.

Przyszły dwie cyganki, chciały okraśc pana
jedna kradła kasę, druga w łóżku rozebrana
Dziaduńcio podchodzi, bierze się do rzeczy
na cyganki stopach ląduje na plecy.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2015-07-08 Dodano: 2015-07-08 02:53:58

Ten wiersz przeczytano 1834 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie