Kraina
Zabierz mnie tam,
tam gdzieś daleko,
gdzie będę mogła uwierzyć w szczęście,
gdzie będę mogła uwierzyć w Ciebie i naszą
miłość.
Na łące pośród kwatów
złożymy nasze usta przepełnione
miłością.
Wsród drzew schronimy się przed deszczem
a w wolnej chwili złożymy rzęsy w czułym
śnie.
Będziemy sie trzymać za ręce,
tak bardzo pasujące do siebie nasze
ręce.
Nocami będziemy rozmyślać.
Proszę Cię zostańmy tam razem,
zostańmy zawsze.
autor
niedoceniona
Dodano: 2007-01-05 17:22:16
Ten wiersz przeczytano 644 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.