Kraina snu

Zapomniany oddech Twych
Zmysłów zapowiada siłę
Miażdżącą uściskiem poranka,
Łapie mnie za gardło i wpycha
W wir codziennych spraw…
A tu, za drżącym wodospadem
Powiek, w bezszelestnym objęciu
Obłoków trzymasz mnie za rękę,
Mówisz coś o ptakach, o zielonym liściu
Spadającym z drzewa, o kwiatach
Gożdzików rozkwitłych wczoraj
W półcieniu rozdartej tęczy…
I patrzysz, wciąż patrzysz w me oczy
Ogrzewając dusze i serce bym mógł śnić
Dalej o tym co już było, co kocham i nienawidzę.

autor

czarodziej

Napisany: 2007-03-05 Dodano: 2007-03-05 20:22:45

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie