Kraina szczęśliwości
Szczęście…
Co to w ogóle znaczy?
Dlaczego to uczucie jest mi tak obce?
Nauczcie mnie być szczęśliwą
Pokażcie drogę, którą powinnam podążać
Dlaczego tylko stoicie i patrzycie się na
mnie?!
Czy mój ból sprawia wam przyjemność?
Odejdźcie ode mnie i zostawcie mnie
Chce zostać sama z moim wielkim
cierpieniem
Który jest nierozłącznym towarzyszem mojego
życia
Muszę się z tym pogodzić
Tak już będzie zawsze
A wy proszę odejdźcie i nie mówcie do
mnie
Nie kłamcie mnie, że mogę być szczęśliwa
Bo ta nadzieja przez was wciąż
podtrzymywana
Doprowadziła mnie do takiego
stanu…
Odejdźcie i ani kroku… bo
skoczę…
Już lecę do krainy szczęśliwości!!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.