W Krainie Martwego Kwiatu

Niezliczone chwile, odmierzane głuchym uderzeniem mego serca...
Twą czułością rozgrzane...
Twym odejściem w półmroku jesiennej ciszy skąpane,
opuszczone... wygnańcem zostalo,
niczym Księżyc wsród gwiazd w pragnienie szcześcia odziany,
Wciąż nie wierzy, wciąż płacze...
za krótkimi chwilami sensu istnienia swego,
w niewypowiedzianym lęku czeka... by zima minęła.

od kogos kto kocha... a w miłości swej szczęscia nie odnalazł.

autor

Carr

Dodano: 2006-10-31 00:30:21

Ten wiersz przeczytano 359 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie