Krajobraz po przegranym dniu

Lejący deszcz, przepełnione rynny, wylane łzy.
Tak wygląda krajobraz po dniu przegranym
Znów nie wyszło, znów do tyłu, znów wieszali na mnie psy.
Zawsze ja odchodzę z wyrazem twarzy zapłakanym.

Kolejne godziny odliczam do końca,
Chcę w śnie zapomnieć, zdobyć złote laury,
Zamkniętymi oczami nie zobaczę słońca,
Lecz i w śnie wygrywają ze mną szkarłatne karły.

Wylały rzeki, zalały wielkie miasto
Od łez wody nabrały,
Sam na świecie, sam jeden, wrogów sto.
Szczere łzy bezsilności, grube tamy przerwały.

Chciałbym raz wygrać, zdobyć serce Twoje.
Chciałbym poczuć miłość wzajemną,
Może zobaczę kiedyś, na czym naprawdę stoję,
Wiem, że nie jesteś osobą na uczucia oziębłą.

Raz wygrać, na podium się znaleźć
Flesz aparatów poczuć na sobie,
Przez chwilę, chociaż z radości poszaleć,
Jedna twarz w jednej osobie.

Wiem, że zwycięstwo pisane najlepszym,
Wiem, że dla mnie statystyk końcówka,
Mówią, że po przegranej człek jest pociesznym,
Ja zgasłem jak przepalona żarówka.

Przez wrzawę stadionu odejdę do szatni,
Usiądę, zapłaczę, decyzję podejmę,
Pod zimnym prysznicem cios zadam ostatni,
W zaświaty przegrany jak zwykle odejdę

Szesnasty maja, wciąż aktualny
Chociaż myślałem, że odszedł wraz z szczęściem
Nie jestem jak widać całkiem zaradny,
Nie umiem żyć z wiecznym nieszczęściem.

Jakub Lewandowski Płock 20.09.2006

autor

art=sic

Napisany: 2006-09-20 Dodano: 2006-11-22 17:12:39

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie