Krajobrazy do odkrycia

Życie…
To krajobrazy do odkrycia.
Ludzie…
Szara mgła zmieszana z plotkami,
Przekonana o własnej wartości.
Cień śmierci blednie powoli,
Z upływem czasu…
Gruzy przeszłości czasem jeszcze,
Kaleczą me stopy.
Przyszłość jak pułapka,
Zastawiona w mojej głowie.
Sny mieszają się,
Jak barwne uliczne latarnie.
Migotają jak złote słów okruchy,
Marzenia drogą mleczną dążą do celu.
Moje życie szaleńczo kuszące,
Jak siostry dwie.
Zbrodnia i kara.
Wgryzam się w nie,
Czasem z rozpaczą niemocy.

M.Wityńska.

autor

Mariola Wityńska

Napisany: 2006-09-09 Dodano: 2006-09-10 00:01:28

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie