W kręgu życia

Smutek wspomaga żal...
Płacz wspomaga smutek...
Wszystko się powtarza,
aż kropla radości czarę przeważa...
I odczuwasz lęk,
lęk wspomaga trwoga...
I znowu wszystko się kręci od nowa...
Gdy nastaje pogodny czas,
boisz się, że źle się stanie...
Niczym noc poprzedza dzień,
a upadek długi bieg,
wszystko od nowa dzieje się,
aż nastanie koniec...
Mrok ogarnie całe twe życie...
Czy coś będzie potem,
czy może to ma być na szczycie?
Czy szczęście będzie później trwać,
czy może bez końca Bóg będzie karać?
Za życie, które nie było idealne,
za bezsensowne narzekanie,
i wątpliwości, że coś złego się stanie...

autor

_Syla_

Dodano: 2007-01-16 12:38:18

Ten wiersz przeczytano 383 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie