Kresy
słyszę żarliwe słowa
rytm kroków zza światów
blisko tuż obok
twarz mego dziada
przeorana wichrem ognistym
na schodach Boga
brodata ikona
wojskowym butem strzaskana
upiorną ciszą
milczą stare dzwony
ludzie odeszli
zostały serca
rozdarte miarą czasu
Kołobrzeg 01.06.2010
autor
maltech
Dodano: 2010-06-01 11:12:17
Ten wiersz przeczytano 1166 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Bardzo plastyczny obraz,
swoją drogą to nie wiem jak ja teraz zasnę:))
Wszystkiego dobrego w Nowym Roku
pomyślności wszelakiej i szczęścia życzę,muszę zajrzeć
do innych jeszcze Twoich wierszy powolutku,bo wiem,że
warto...
Pozdrawiam ciepło:)
Pięknie piszesz, czuję Twój przekaz, to jest bardzo
ważne dla mnie jako odbiorcy, pozdrawiam:)
wiersz dobry, wprowadzający czytelnika w nastrój,
przepełniony tęsknotą...ludzie odchodzą, mija czas,
zostają wspomnienia i zapisane karty
historii...pozdrawiam
... z ogromnym wyczuciem oddany klimat tęsknoty.
Brawo!
Wycieczka na kresy-miejsca gdzie jeszcze żyją
wspomnienia po naszych przodkach.
ciekawy opis historii, wiersz mnie zatrzymał
I tylko wspomnienia spisane na kartach historii
skłaniają do zadumy...pozdrawiam.
i ja się pod felka podpiszę:)
Piękny wiersz, historia potrafi niepokoić:) Pozdrawiam
ciepło.
tyle jest niesprawiedliwości w nagłej, podstepnie
zadanej śmierci, to wisi nad pokoleniami potomków...
przejmująco napisane
pięknie napisany z nutką...tęsknot...
warto czytać Twoją poezję...
Choć nie ideał formy (któż go potrafi stworzyć), to
sądzę, że autorowi udało się oddać myśli; spokojne,
zadumane.
Udało się zaszczepić w czytelniku tą tęsknotę i ten
nastrój, które sam odczuwał, gdy pisał.
I właśnie tak się winno pisać poezję...
aż przeszedł mi dreszcz...nie lubię duchów...zakłócają
rytm życia
Nie zawsze czas zdoła zatrzeć historię i to chyba
jeden z takich przypadków - bardzo ciekawie napisany
wiersz...powodzenia