Król puszczy s

Sonet ten zaczyna cykl wierszy o polskich zwierzętach i ptakach.

Po kniei jak grom burzy - gruby zwierz cwałuje,
echo huk kopyt niesie, las drży przerażony.
Trzaskające gałęzie depcze rozwścieczony,
aż na leśnej porębie pęd swój zatrzymuje.

Ślepia mętne, przekrwione, na łbie groźne rogi,
broda i grzywa garbu czynią zeń potwora.
Wataha się go wilków i psów boi sfora -
nawet stary odyniec schodzi z jego drogi.

Za żubrem stado bieży - krowy i cielaki,
przedziera się na przełaj przez białą brzezinę.
Z koron drzew je spłoszone obserwują ptaki -

wiewiórki się ukryły w strzelistą leszczynę.
Król puszczy wyczerpany, polazł wolno w krzaki
i cisza jakaś błoga po ostępach płynie.

autor

Stumpy

Napisany: 2018-05-20 Dodano: 2018-05-20 14:17:36

Ten wiersz przeczytano 1763 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Sonet Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie