Królewa z drewna

Korona na głowie jej zardzewiała
Już dawno blaskiem przestała lśnić
Sukienka w szafie błyszczeć przestała
Jak kawał szmaty wygląda dziś

Kamienie także nie były prawdziwe
Kuleje siwy koń bez podkowy
I choć wspomnienia są wiecznie żywe
Pałacu nie da się już odnowić

Książę zaczął pić dużo więcej
Wyłysiał i utył znacznie
Widząc go, pęka jej serce
Lecz właśnie takie, takie są baśnie

Nikt nie przewidział końca historii
Co ma oznaczać "długo i szczęśliwie"?
Błagam Was ludzie, bądźcie przezorni
Po co żyć w bajce? Lepiej prawdziwie!

autor

odbicie w lustrze

Dodano: 2008-10-27 12:17:06

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie